دوره نهفته این بیماری در دهان یک هفته است. یک یا دو روز قبل از بروز ضایعات، علائمی نظیر بی قراری توام با خستگی ، درد عمومی عضلات و گاهی گلودرد بروز می کند، سپس با ایجاد وزیکول ها در دهان و پاره شدن آنها، زخم ها ایجاد می شوند.

زخم ها کوچک، به تعداد زیاد و دردناک می باشند. در اکثر بیماران که تحت درمان قرار نمی گیرند، کم کم در یک دوره ده روزه که آنتی بادی خنثی کننده ویروس در خون ظاهر می شود، علائم بیماری کاهش می یابد.

در درمان بیماری هرپس اولیه یا استوماتیت هرپتیک حاد، عفونت ثانویه بر روی زخم ها با استفاده از دهانشویه های تتراسیکلین 2% و گاه قرص های آسیکلویر (Acyclovir) موثر می باشد.

بدنبال بهبود عفونت هرپتیک اولیه، تقریبا در 50% افراد احتمال عود ضایعه ولی با شدت کمتر وجود داردکه بیشتر این ضایعات در لب ها، اطراف آن و گاه کنار پره های بینی تشکیل می گردد که به آن تبخال می گویند.

طیف وسیعی از محرک ها نظیر نور خورشید، تروما یا ضربه، تب خفیف، استرس و هیجانات می تواند در ایجاد تب خال نقش داشته باشد. قبل از ایجاد ضایعات، فرد احساس خستگی و بی قراری کرده و به دنبال آن تحریک و خارش در محل ضایعه ایجاد می شود. پس از ایجاد وزیکول ها و پاره شدن آنها، زخم ها سریعا تشکیل می گردند که پس از مدت کوتاهی معمولا تا 10 روز بدون ماندن زخم بهبود می یابد.

درمان تب خال

بررسی ها نشان داده است که استفاده از محلول 5% ایدوکسی ریدین باعث تسکین خارش و حساسیت شده و مدت زمان درمان را از 10 روز به 4 روز کاهش می دهد.

استفاده از پماد آسیکلوویر در مراحل اولیه و حداقل 5 بار در روز نیز می تواند گاهی از تشکیل ضایعه جلوگیری نماید. به هر حال دوری گزیدن از نور خورشید ( استفاده از کرم های ضد آفتاب)، تروما، استرس و هیجان می تواند از عودهای مکرر بکاهد.

در کودکان ، ضایعات تب خالی یا هرپس اولیه، به ندرت قبل از 6 ماهگی دیده می شود. در صورت وجود ضایعه هرپس اولیه در کودکان، تب، تحریک پذیری  و درد هنگام بلع وجود دارد. طی 24 تا 36 ساعت، دهان دردناک شده، لثه ها متورم و بزاق زیاد می شود.

وزیکول ها به تعداد زیاد در لثه ها تشکیل شده و پاره شدن آنها در خوردن غذا برای کودکان مشکل ایجاد می کند.

مدت بیماری 10 تا 14 روز ادامه پیدا کرده، سپس بخودی خود بدون باقی ماندن زخم در دهان بهبود می یابد.

بعلت ویروسی بودن عفونت، درمان خاصی ندارد اما اقداماتی نظیر استفاده از مسکن ها و شربت دیفن هیدرامین در این موارد مفید است.

پماد بیحسی موضعی لیدوکائین قبل از مصرف غذا و دهانشویه سدیم بی کربنات ( جوش شیرین) به عنوان آرامش بخش مخاط دهان نیز تجویز می گردد.

استفاده از دهان شویه کلرهگزیدین 2/0 درصد و مالیدن آن توسط اپلیکاتور پنبه ای یا گوش پاک کن بر روی زخم های تب خال دهانی در کنترل زخم های دهانی نیز موثر می باشد.

در کودکان به علت اختلال در خوردن و آشامیدن در این مدت توصیه می شود که مایعات بیشتری را از طریق خوراکی مصرف کنند.

   کلینیک دندانپزشکی آپادانا رشت-دارای بهترین دندانپزشکان  اطفال و کودکان در رشت با قیمت مناسب و پرداخت اقساط