فیشورسیلنت یا شیار درمانی
یکی از راههای افزایش مقاومت دندان در مقابل پوسیدگی و پیشگیری، روش فیشورسیلنت یا شیار درمانی می‌باشد. ۷۵ درصد پوسیدگی‌ها حفرات و شیارهای سطح اکلوزال یا جونده دندانهای شیری و دایمی را شامل می‌شود در این شیارها به علت تجمع مواد غذایی و میکروب‌ها در آن و عدم دسترسی مسواک در آن ناحیه جهت تمیز کردن، پوسیدگی ایجاد می‌شود.
به همین سبب برای پوشاندن و بستن شیارهای عمیق از اتصال یک ماده رزینی به یک سطح مینایی اسید اچ شده، استفاده می کنند بنابرین شیار درمانی یا سیلنت درمانی یکی از راههای بی خطر و موثر جهت پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها بویژه در سطح اکلوزال یا جونده دندانهای خلفی خصوصا دایمی می باشد. میزان موفقیت روش شیار درمانی ۴۰ تا ۹۰ درصد می باشد و ماندگاری آن ۱۰ تا ۱۵ سال است. عمل شیاردرمانی بیشتر در سنین ۶ تا ۷ سالگی، برای دندان آسیای بزرگ اول دایمی و سپس در سنین ۱۲ تا ۱۴ سالگی برای دندان آسیای بزرگ دوم دایمی انجام می گیرد. در این روش شیارهای سطح جونده بدون نیاز به بی حسی یا تراش نمی خورند یا نیاز به حداقل تراش خواهند داشت. مواد سیلنت، همرنگ دندان و کمی سفیدتر بوده تا در معاینات دوره ای ۶ ماهه مورد بازبینی قرار گیرد.
توصیه های بهداشتی پس از شیار درمانی
شیاردرمانی یکی از روش‌های پیشگیرانه در دندانپزشکی است که برای محافظت از دندانهای دائمی (به‌ویژه دندانهای آسیاب) در برابر پوسیدگی انجام می‌شود. پس از انجام این درمان، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:
- رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان
- مسواک زدن دو بار در روز و استفاده از نخ دندان طبق معمول ادامه داشته باشد. شیاردرمانی جایگزین مسواک نیست، بلکه آن را تکمیل می‌کند.
- پرهیز از خوردن مواد غذایی سفت
- تا ۲۴ ساعت پس از شیاردرمانی، از خوردن خوراکی‌های سفت مانند ته‌دیگ، یخ، یا آب‌نبات‌های سخت خودداری شود تا به پوشش شیارها آسیبی نرسد.
- بررسی منظم توسط دندان‌پزشک
- بهتر است هر شش ماه یک‌بار دندانهای شیاردرمانی‌شده معاینه شوند تا در صورت نیاز، پوشش محافظ ترمیم یا تجدید شود.
- توجه به تغذیه مناسب
- کاهش مصرف شیرینی‌جات چسبنده (مانند تافی و آدامس) به حفظ ماندگاری بهتر ماده شیاردرمانی کمک می‌کند.
با رعایت این توصیه‌ها، دندانهای شیاردرمانی‌شده تا سال‌ها در برابر پوسیدگی محافظت خواهند شد.
تماس اضطراری